prof. Paweł Dobrzycki

Prof. dr hab. PAWEŁ DOBRZYCKI

Scenograf teatralny, architekt, malarz i pedagog. Wykładowca ASP w Warszawie, organizator pierwszego w Polsce Wydziału Scenografii. Jego dyplomanci zdobyli wiele nagród zarówno w kraju (Festiwal Młodej Scenografii, Centrum Scenografii Polskiej, Muzeum Śląskie, Katowice) , jak i za granicą (II i I miejsce „Cristal Cube” w ostatnich dwóch edycjach ogólnoświatowego World Stage Design Students Exchange Pekin, 2014 i 2018). Szereg nagród rektorskich, w tym nagroda Pegaza.

Twórca ponad 350 realizacji scenograficznych w teatrach dramatycznych i operowych (oraz kilku filmów) w kraju i za granicą (Anglia, Niemcy, Rosja, Grecja, Izrael, Holandia). Z reguły projektuje i realizuje także światła. Współpracował z wybitnymi reżyserami: Zygmuntem Huebnerem, Izabellą Cywińską, Heleną Kaut-Howson i Andrew Visnewsky’im (Wielka Brytania), Yorgosem Kimoulisem (Grecja), Jurijem Aleksandrowem (St Petersburg Opera) i Eugeniuszem Kokorinem (Rosja), Ruedim Straubem (Szwajcaria), Michałem Ratyńskim, Henrykiem Baranowskim, Markiem Weiss-Grzesińskim, Mikołajem Grabowskim, Eugeniuszem Korinem, Krzysztofem Babickim, Tadeuszem Bradeckim, Wojciechem Adamczykiem, Edwardem Wojtaszkiem, Julią Wernio, Bogdanem Hussakowskim, Maciejem Korwinem, Andrzejem Bubieniem, Maciejem Wojtyszką.

Jest pierwszym polskim scenografem pracującym w tak prestiżowych miejscach jak Young Vic w Londynie, Deutche Nazionaltheater w Weimarze, Globe Theatre w Londynie (gdzie zrealizował „Króla Leara” Shakespeare’a) czy Antyczny Teatr w Epidauros w Grecji, gdzie powstał jeden z jego najbardziej interesujących projektów ostatnich lat, cykl przedstawień: „Siedmiu przeciw Tebom” Ajschylosa oraz „Antygona” i „Król Edyp” Sofoklesa (reż. Y. Kimoulis).

W swoim dorobku ma liczne wystawy indywidualne (rysunek, malarstwo, scenografia – Kraków, Norymberga, Paryż, Moskwa, Poznań, Wrocław) i zbiorowe (World Stage Design) oraz projekty i ekspertyzy z zakresu architektury teatralnej. Członek Międzynarodowej Komisji Edukacji OISTAT (Międzynarodowej Organizacji Scenografów, Techników i Architektów Teatru), udział w wielu Jury, ostatnio w Jury Nagrody Architektonicznej „Polityki” i Nagrody Teatralnej im. St. Wyspiańskiego. O tworzonych przez niego scenografiach, projektach i szkicach mówi się, że są prawdziwym teatrem wizji.

Do najbardziej spektakularnych prac ostatnich lat należą „Borys Godunow” (reż. Jurij Aleksandrow, Opera Wrocławska – Hala Stulecia), „Lady Makbet” Szostakowicza w Teatrze Opery i Baletu w Nowosybirsku (reż. Henryk Baranowski), „Don Kichot” (reż. Y. Kimoulis) premiera w Atticus Herodos Odeon Theatre na Akropolu w Atenach), „Nabucco” w reż. Anette Liechtensteiner (Zoetermeer Theatre Holandia) oraz polskie, autorskie wersje scenografii do „Upiora w operze” w Teatrze Roma w Warszawie oraz do „Shreka” w Teatrze Muzycznym w Gdyni, za którego dostał nagrody im. Jana Kiepury i Wojewody Pomorskiego. Scenografie i światła do „Strasznego dworu” i spektaklu muzycznego „Korczak” (oba w reż. Roberto Skolmowskiego) otwarły działalność Opery Podlaskiej w Białymstoku. Ostatnimi ważnymi dokonaniami są “Makbet” Verdiego, w reż. Bruno Berger-Gorskiego w Operze Wrocławskiej, megaprodukcja w Hali Stulecia, “Dowód na istnienie drugiego” M. Wojtyszki, reż. M. Wojtyszko, Teatr Narodowy Warszawa, “Dom na granicy” Mrożka, reż. A. Korytkowska, Teatr Narodowy Mołdawii, Kiszyniów, oraz “Rękopis znaleziony w Saragossie” M. Wojtyszki I K. Dębskiego, reż. M. i A. Wojtyszko, Teatr Rozrywki Chorzów.

Ważniejsze produkcje ostatnich lat:
“Wierny Rusłan” według Georgija Vladimova w reż. Heleny Kaut – Howson,
Belgrade Theatre Cantenbury i Citizen Theatre Glasgow, Wielka Brytania,
Uprowadzenie z Seraju” Mozarta, reż. Jurij Alexandrow, Warszawska Opera
Kameralna, Warszawa, St. Petersburg Opera, St. Petersburg, Rosja,
„Anna Bolena” Donizettiego, reż. Magdalena Łazarkiewicz, Opera Krakowska
„Deprawator” Wojtyszki, reż. M. Wojtyszko, Teatr Polski Warszawa,
„Bal u Naczelnika” wg scenariusza J. Wolniaka, reż. J. Wolniak, Teatr Wielki Łódź;
„Turandot” Pucciniego, reż. M. Weiss – Grzesiński, Opera i Filharmonia Podlaska,
Białystok; „Wolny Strzelec” Webera, reż. Cezary Tomaszewski, Opera Wrocławska,
“Wesle Figara” Mozarta w reż. Roberto Skolmowskiego w Teatrze Wielkim w Łodzi.
Scenograf filmów “Pars pro toto” zrealizowanego w Studiu Munka i “Dama z łasiczką” w WFDiF (nagrodzona Golden Remi Award na Festiwalu w Huston, USA 2019), oba w reżyserii Katarzyny Łęckiej.
17 czerwca 2022 miała miejsce premiera spektaklu “King Lear” Shakespeare’a w The Globe Theatre w Londynie w reż. Heleny Kaut – Howson, ze światowej sławy Kathryn Hunter w roli tytułowej, ze scenografią i kostiumami Pawła Dobrzyckiego.

W 2024 realizacja dwóch teatrów TVP:
„Deprawator” Macieja Wojtyszki, reż. Maciej Wojtyszko, oraz
„”Dowód na istnienie drugiego” Macieja Wojtyszki, reż. Maciej Wojtyszko,
produkcja Teatru Telewizji TVP.
Ostatnio nagrodzony medalem Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego Gloria Artis.